Hagedorn - Sro 14 Mar, 2007 22:45 Temat postu: Michorowo - dworek Mój ulubiony dworek - w Michorowie! czasnasen1 - Sro 04 Kwi, 2007 17:44 Temat postu: Re: Michorowo - dworek
Masz może jakieś fotki wnętrza?? Czy to zdjęcie jest aktualne? Można go zwiedzać? hehe marudzę...no cóż spodobał mi się ten dworek 
konto_usunięte - Nie 27 Maj, 2007 08:30 Dworek z tego co widziałem - zamieszkały, popada sobie spokojnie w ruinę... Ot taki jeden z wielu na ziemi sztumskiej i okolicznej Irasisko - Sro 13 Lut, 2008 20:08 Dworek zdecydowanie niezamieszkały - leżący w gestii właściciela gospodarstwa rolnego. Nawet byłem w środku... Ale bez szczególnych wspomnień Linka - Sro 13 Lut, 2008 22:17 Może odnajdzie się prawowity właściciel - ordynat Michorowski
kolekcjoner - Sro 13 Lut, 2008 23:36
Kuglow - Sro 13 Lut, 2008 23:46 Eeeee yyyy a gdzie jest to Michorowo? 
argus - Sro 13 Lut, 2008 23:49
Michorowo niem. (192?-45 Micherau) – wieś w Polsce na Powiślu położona w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Sztum położona nad Postolińską Strugą potocznie nazywaną "Bachą" bądź "Baszą". Niewielka liczba mieszkańców Michorowa pracuje w pobliskim zakładzie rolnym a pozostała reszta dojeżdża do pracy do Sztumu, Kwidzyna i Prabut najczęściej posługując się prywatnymi środkami transportu, co jest spowodowane głównie praktycznym brakiem komunikacji miejskiej. W centralnej części tej niewielkiej miejscowości mieści się zabytkowy dworek, należący niegdyś do rodziny Dominirskich, historycznych działaczy Ziemi Sztumskiej. Za dworkiem znajduje się piękny szczególnie wiosną park w którym wyróżnia się znakomicie dywan kwiatów i korony drzew. Za dworkiem jak mówią miejscowi mieszkańcy znajdują się groby kilku żołnierzy, nie tylko polskich. Młodzież uczęszcza do pozamiejskich szkół: do Gimnazjum nr2 w Czerninie, Szkoły Podstawowej w Sztumskiej Wsi i szkół ponadpodstawowych w Sztumie i w Barlewiczkach. http://pl.wikipedia.org/wiki/Michorowo kolekcjoner - Sro 13 Lut, 2008 23:50
NO !!!!!! Kuglow - Sro 13 Lut, 2008 23:53 Dzięki Argus.
konto_usunięte - Sro 13 Lut, 2008 23:54 niedaleko Postolina Kuglow - Czw 14 Lut, 2008 00:04 To byliśmy tak blisko... 
Hagedorn - Czw 14 Lut, 2008 07:40
byliście blisko całej masy dworków i ruin dworków, praktycznie w każdej wiosce w okolicy coś ciekawego się znajdzie - brakło by Wam czasu na wszystkie, musisz zrobić oddzielną wycieczkę!
pacoss - Pią 15 Lut, 2008 16:52 Nazwa Michorowo pojawiła się po raz pierwszy w opisie granicy wsi w dokumencie dla Postolina z 1295 r. (Gut Michelins). W 1406 w dokumentach wspomniany został Jacob von Mikosch, czyli Jakub Michors z Michorowa. W 1483 r. posiadają Michorowo bracia Lawe (Lewe). Na początku XVI w. przejmuje dobra Schmoltz Zubrzyc, który odtąd każe się nazywać Michorowskim. W latach 1700 – 1800 majątek posiadali: Kruszyński, Wilczewski, Kochanowski, Chrząstowski, Orłowski. Pod koniec XIX wieku właścicielem Michorowa była rodzina Wałdowskich. Linka - Pią 15 Lut, 2008 17:06
To znaczy, że Michorowo ma też swój wątek żydowski?  Czy to tylko takie imona/nazwiska właścicieli?
A tak na marginesie: a gdzie ordynat Michorowski z lat międzywojennych? 
Hagedorn - Nie 11 Maj, 2008 18:20 wpadłem dziś do Michorowa - dworek na 100% nie jest obecnie zamieszkany, popada powoli w ruinę... wejście przegrodzone jest biało-czerwoną taśmą, na drzwiach kartka z napisem, że "przebywanie w pobliżu budynku grozi niebezpieczeństwem i jest surowo zabronione". krótko mówiąc, kiepsko to wygląda... psjonatka.sc4 - Pią 24 Paź, 2008 20:33 Witam bardzo serdecznie
Uważnie śledzę losy tego dworku i Państwa wypowiedzi. Jak najbardziej zgadzam się z opisami na temat pochodzenia nazwy tej miejscowości i rzeczywistej oceny sytuacji. Potwierdzam iż dworek ten jest obecnie nie zamieszkały co bardzo mnie smuci :cry: gdyż przez to również niszczeje nie ma kto o niego dbać mimo iz posiada właściciela z opowiadań mieszkańców możemy usłyszeć jak ważną rolę pełnił niegdyś może również ze względu na jego położenie( centrum wsi) Pełnił funkcje rozrywkowe dla dorosłych organizowane były zabawy nie tylko w jego wnętrzu ale nie opodal również gdyż niegdyś naprzeciwko dworku umiejscowiony był przepięknie staw z pomostem,staw na środku którego wyróżniała się estetyczna wysepka i przy którym stała niegdyś scena pełniąca funkcje estradowe. Poztym nie zapominało się o młodszych mieszkańcach wsi przy dworku znajdowało się miejsce zabaw dzieci a w samym dworku świetlica .Miła rodzinna wiejska atmosfera otaczała właśnie ten dworek który obumiera a którego nikt nie chcę ratować:( smutne . psjonatka.sc4 - Pią 24 Paź, 2008 20:56 Temat postu: Michorowo Staw Staw w Michorowiiiiiiie EJWILCZEWSCY - Pon 19 Sty, 2009 18:42 Witam, mieliśmy przyjemność w 2008 roku zwiedzić miejscowości związane z Wilczewskimi. Także bylismy w Michorowie. W rozmowie z właścicielem dworku dowiedzieliśmy sie, żę nie jesto to dworek Donimirskich ale ich zarzadcy. Faktyczny dwór stał dalej i w 1945 roku został wysadzony przez beoniących sie tam Niemców. Dworek ten (dawniejsze biura PGR) jest tak zagrzybiały, że nie nadaje się do restauracji. Jego dni właściwie są policzone i latego jego dokumentacja fotograficzna z czasem będzie bardzo cenna. A tak na marginesie. Warto skontaktować się z właścicielem, bowiem podobno ma sporą dokumentację dotyczącą Michorowa. Niestety, ale nam z Kielc raczej trudno sie wybrać (no i juz nie młode lata). Pozdrawiamy laxitek - Nie 28 Cze, 2009 14:03 Temat postu: Re: Michorowo Staw
Staw o którym piszesz już dawno został zasypany, przez właściciela dworku. Może i ma on dokumentacje, ale chyba nikt o nią nie zapyta bo człowiek to raczej niesympatyczny. Conajmniej. Teraz dworek jest w opłakanym stanie, może gdyby ktoś go kupił i chciał w nim zamieszkać (ja gdybym miał pieniądze chętnie) to by się zmieniło. Hagedorn - Wto 07 Lip, 2009 18:10 dzisiejsza fotka - nic się nie zmieniło... EJWILCZEWSCY - Czw 09 Lip, 2009 18:26 ... i nic sie nie zmieni. Dworek do wyburzenia - tak twierdzi jego aktualny właściciel. Mury zagrzybiałe i zmurszałe.... Taniej go rozebrać niż restaurować. Cayenka - Czw 09 Lip, 2009 19:00 Rozebrać zawsze jest taniej niż ubrać ...hmm odrestaurować. Jednak jak to możliwe, że już postawiono na nim krzyżyk. Widzę dworek w całkiem przyzwoitym stanie. Tak go pokazujecie, że chciałoby się w nim zamieszkać. EJWILCZEWSCY - Pią 10 Lip, 2009 13:31 Wiemy, że obecny właściciel między innymi tego dworku, ma bardzo dokładne opracowanie na temt tej majętności. Owszem, pierwsze chwile spotkania z szefem tego biznesu nie należą do przyjemnych, ale następne są naprawdę bardzo rzeczowe i merytoryczne. My, z uwagi na naglący czas nie mogliśmy zapoznać się z tym opracowaniem historycznym, którego dokonał właściciel, ale wiemy od niego, żę naprawdę ma sporo materiałów historycznych dotyczących tego majątku. Wydaje się nam, że warto się pokusić o publikację tych materiałów z uwzględnieniem wszelkich praw autorskich ich właściciela. Pozdrawiamy EJWILCZEWSCY - Pią 06 Lis, 2009 15:11 Ten dworek to wg byłego właścieciela Romana Janty-Połczyńskiego "dom administracyjny". Natomiast samego właściwego dworu nie ma. A to co sam w/w pisze o swej posiadłości: Michorowo „(....) Gdy dziadek Wałdowski obejmował Michorowo, jako wiano po ślubie swym z jedyną córką pradziadka mojego Piotra Wilczewskiego, Florentyną, majątek ten stanowił właściwie resztówkę większego kompleksu, w skład którego wchodziły: Michorowo, Mirany i Sadłuki z folwarkiem oraz Montki Szlacheckie. (....) Po wojnach napoleońskich .... (....) … z klucza Michorowskiego pozostało we władaniu Wilczewskich jedynie mocno okrojone Michorowo i leżący osobno przeważający leśny majątek Montki Szlacheckie, które pierwotnie wchodził w skład dóbr zajezierskich, należących również do Wilczewskich. (...) Pradziad Piotr Wilczewski, po zdaniu Michorowa zięciowi, przeniósł się wraz z żoną Anną do Montek, gdzie wybudował skromny, lecz bardzo wygodnie rozplanowany dwór typu pomorskiego w niewielkim, ale ozdobionym pięknymi drzewami ogrodzie. Samo Michorowo nie przedstawiało się wówczas okazale. (....) Sędziwy dwór michorowski stał na niewielkim wzniesieniu szczytem do większej sadzawki i do drogi - frontem do zajazdu z widokiem na szeroką drogę przez wieś. stojąc przed domem miało się w perspektywie po lewej ręce stary spichrz - a po prawej już za bramą browar. Do dworu przylegała szczytem, jakby przytulona, prastara oficyna. W niej to mieściło się całe zaplecze gospodarcze domu, a mianowicie duża kuchnia ze schodami do piwnic, dwie izby dla służby i staroświeckie WC dla mieszkańców dworu. Dla służby stał w pobliżu oficyny obszerny pawilon z dużym szambo i tradycyjnymi serduszkami w drzwiach. (....) Ogród był dość duży i miał piękne stare drzewa, szczególnie lipy, świerki, brzozy. (...) Lekko skłaniał się ku Basze, strumykowi przepływającemu w głębokim parowie w pobliżu ogrodu. niewielkim zagłębieniu przy końcu ogrodu znajdowała się sadzawka z miniaturową wysepką, otoczoną starymi płaczącymi brzozami. Zakończenie ogrodu stanowił rząd bardzo starych rozłożystych lip i kawał wysokiego muru, na którym podobno dziadkowie moi hodowali pyszne winogrona. Niedaleko sadzaweczki stała altana, gdzie od wielkiego święta i w czasie letnich upałów częstowano gości podwieczorkiem i gdzie z moich gimnazjalnych czasów grywałem z p. Lniskim (administratorem Michorowa) i z kolegami przebywającymi w Michorowie na wakacjach w "66" lub "mauszelka". (...) Pod koniec lat dziewięćdziesiątych [XIX w – od JiI.Wilczewskich] spalił się dwór w Michorowie. Jego odbudowa połączona była również z poważnymi wydatkami, gdyż ubezpieczenie pokryło zaledwie drobną część strat, Spaliła się wówczas znaczna część umeblowania. (....) Na wyraźne życzenie matki ojciec mój odbudował dwór dokładnie w takiej postaci, jaką posiadał dawny dom odziedziczony po dziadkach. (...) Trzeba było pomalować cały dom posiadający na parterze 6 pokoi, a na piętrze 5 i dokupić sporą ilość sprzętu domowego spalonego lub zagubionego w czasie pożaru, a potrzebnego w życiu codziennym. W ciągu 19 lat, w czasie których matka moja gospodarowała w Michorowie, powstało właściwie nowe podwórze tworzące piękny czworobok z nowoczesnymi budynkami. (....) Sąsiedztwo pięknego domu administracyjnego otoczonego starodrzewiem i stanowiące rodzaj oficyny dworu, bynajmniej nie psuło ogólnego wyglądu, lecz podnosiło urok starej siedziby, ginącej wśród kwiatów i drzew parku. (....) M.in. władze administracyjne zabrały się w 1936 r. do nadawania nazw niemieckich miejscowościom, które jeszcze zachowały dawne nazwy polskie. (....) Po kilku miesiącach otrzymałem urzędowe zawiadomienie, że zamieniono nazwę Michorowo na Michrau i ... (....).” za: wspomnienia Romana Janta –Połczyńskiego (jr) w: „Ziemiaństwo Polskie 1920-1945. Zbiór prac o dziejach warstwy i ludzi pod red. J.Leskiewiczowej; PWN, Warszawa 1988 1. Wilczewski Piotr z Michorowa i Montek & Anna Donimirska z Cygus c. Józefa z Cygus dzieci: 1.1.Wilczewska Florentyna (+1867); z Michorowa i Montek & Polidor Wałdowski (+1883) dzieci: 1.1.1. Anna Wałdowska (1859 –1924) (z Michorowa i Montek) & Roman Janta-Połczyński (1849-1916) z Żabiczyna dzieci: 1.1.1. Roman Janta-Połczyński (jr); (1891-1984) Ichu - Pią 07 Maj, 2010 18:00 Słyszałem, że dworek jest właśnie rozbierany... 
Siostra Irena - Nie 23 Maj, 2010 18:32 Już nie ma 
Hagedorn - Nie 23 Maj, 2010 20:46
dlatego zawsze powtarzam: "śpieszmy się focić rzeczy - tak szybko "odchodzą"..." 
Siostra Irena - Pon 31 Maj, 2010 19:37 ... adrastea - Czw 17 Cze, 2010 21:59 Kurde... Spóźniłam się o miesiąc???????
edjas - Czw 24 Cze, 2010 20:33  no niestety muszę Was wszystkich zasmucić tego dworku już nie ma.Jego właściciel rozebrał go że nie nie zostało po nim żadnego śladu. 
Siostra Irena - Czw 24 Cze, 2010 22:27 Wiemy  zdjęcie na poprzedniej stronie
|
