Marienburg.pl

Hagedorn · Administrator **Pomógł:** 28 razy

obiecany artykuł z Dziennika Bałtyckiego (sprzed ok. 2 lat...):

a co do tego listu kolekcjonera, to jeśli skan byłby czytelny mógłbym spróbować go przetłumaczyć (mam starodruki francuskie z XVIII wieku i język nie zmienił się zbytnio!)
;-)

Hagedorn · Administrator **Pomógł:** 28 razy

Marcin, tu masz jeszcze jeden maleńki "kamyczek" związany z okolicą do Twojej napoleońskiej układanki:
http://pl.wikipedia.org/w...8wzniesienie%29
jak to wygląda obecnie na Leśnej (Lisiej) Górze poczytaj na forum (wątek o Wieży Bismarcka w Jasnej)

Hagedorn · Administrator **Pomógł:** 28 razy

wrzucę jeszcze dwie ładne graficzki z Allegro, zapewne już znane, ale nie mogę się oprzeć ich urokowi... ;-)

siege de Dantzick.jpg
oblężenie Gdańska

Plik ściągnięto 18169 raz(y) 59,15 KB

Grande Armee a Dantzick.jpg
wkroczenie wojsk napoleońskich do Gdańska

Plik ściągnięto 18169 raz(y) 61,45 KB

marcin · Nie ma dublera dla sapera! **Pomógł:** 1 raz

Z Malbork i Powiat Malborski :

Cytat:

Najgorzej jednak dały się we znaki Nowemu Stawowi wojny jakie w ciągu wieków nękały tereny pomorskie […]

Następnym okresem wyniszczającym miasto były wojny napoleońskie. Zrujnowani niedawnym pożarem mieszczanie musieli opłacać daniny i kontrybucje zarówno Prusakom jak i Francuzom. Warto przypomnieć wymowny fakt z lutego 1807 r., kiedy mieszczanie napiekli duże ilości chleba dla uciekających armii pruskiej i rosyjskiej. Nim chleb został upieczony wojska te umknęły a przygotowane przez 5 piekarń 3523 bochny zarekwirowali wkraczający Francuzi
Żołnierzy napoleońskich oglądał Nowy Staw po raz ostatni w styczniu 1813 r. w czasie odwrotu spod Moskwy. Zatrzymał się tu wówczas jakiś marszałek, 8 generałów, 28 oficerów sztabowych i kilka tysięcy żołnierzy. Te masy ludzi kwaterowały na rynku, ulicach i placach paląc płoty, słomę ze stodół. Odbudowanemu niedawno miastu groziło spalenie i dopiero interwencja jakiegoś kapitana Polaka, który był kwatermistrzem, uratowała mieszczan od nowej katastrofy. W dwie godziny po odejściu Francuzów nadjechały do Nowego Stawu oddziały kozackie. Po tych nieszczęściach aż do II wojny światowej żyło miasteczka na ogół w spokoju, omijane przez wojny i pożary.

Hagedorn · Administrator **Pomógł:** 28 razy

Marcin, oto news z najnowszych "Schodów kawowych":

Cytat:

... w książce Romualda Frydrychowicza, pod tytułem "Podania ludowe na Pomorzu z czasów wojen napoleońskich", wydanej w Pelplinie w 1922 roku, można przeczytać następującą legendę:
"... Na Placu Plebiscytowym w Kwidzynie, dawniej zwanym Placem Flotwella, rośnie od dawna stary, rozłożysty dąb. Jest tak szeroki, że kilka osób z trudem dałoby radę go objąć. Podobno zasadzili go kwidzyńscy mieszczanie na pamiątkę pobytu w mieście Napoleona, który razem ze swym wojskiem przebywał tu w 1806 i 1807 roku. Z biegiem lat, gdy drzewo urosło i otoczono je żelaznym ogrodzeniem, na jego korze zawieszono tablicę upamiętniającą cesarza Francuzów. Dziś nie ma już po niej śladu, przetrwało za to potężne drzewo i zachowana wśród mieszkańców Kwidzyna jego nazwa: "Dąb Napoleona"...

pytanie: czy drzewo rośnie do dziś? Plac Plebiscytowy to ten przed budynkiem Sądu i rośnie tam sporo starych drzew, ale jakoś nie kojarzę, czy dąb...

Powiślanin · Mistrz **Pomógł:** 9 razy

ciekawe
Poniżej pocztówka z 1907 roku z omawianego miejsca

Kwidzyn 07071907.jpg

Plik ściągnięto 17435 raz(y) 89,84 KB

Milek

Aida · Homeisterynn **Pomogła:** 7 razy

Długo nie pomieszkał. :->

Milek

Aida · Homeisterynn **Pomogła:** 7 razy

Powiślanin · Mistrz **Pomógł:** 9 razy

Chyba nie było tam pani Walewskiej?

Milek

marcin · Nie ma dublera dla sapera! **Pomógł:** 1 raz

Milek

Natknąłem się na tą stronę dziś więc dodam jeszcze jedną historię dotyczącą tematu, czyli jez. francuskie i legenda z nią związana, o której często opowiadają mi koledzy w pracy pochodzący z tych rejonów..
Zamieszczam fotografię jeziora, oraz tablicę

100_41521.JPG

Plik ściągnięto 17514 raz(y) 16,68 KB

100_4153_154.jpg

Plik ściągnięto 17518 raz(y) 104,55 KB

100_4152_713.jpg

Plik ściągnięto 17518 raz(y) 66,11 KB

marcin · Nie ma dublera dla sapera! **Pomógł:** 1 raz

marcin · Nie ma dublera dla sapera! **Pomógł:** 1 raz

Milek

Milek

Najciekawsze z tą historią jest to, że miejscowi znają tą historię tak dokładnie jakby stało się to wczoraj, nie wiem, czy to tradycja przekazywania historii z pokolenia na pokolenie, czy opowiadano ją w lokalnych szkołach podstawowych wielokrotnie. Wykluczam w tym przypadku lekturę, encyklopedie i inne przekazy piśmienne z powodów logicznych i praktycznych.

Aida · Homeisterynn **Pomogła:** 7 razy

Ponoć przekazy ustne są trwalsze od pisemnych. ;-)

Hagedorn · Administrator **Pomógł:** 28 razy

ciekawa strona z przetłumaczonymi na angielski listami Napoleona do Józefiny:
http://www.archive.org/st...poiala_djvu.txt
nas najbardziej interesuje rok 1807, jak widać cesarz sporo pisał: z Kamieńca, z Ostródy, a raz nawet z Malborka:

Cytat:

Marienburg June 3, 1807.

This morning I slept at Marienburg. Yesterday I left
Dantzic ; my health is very good. Every letter that comes from
St. Cloud tells me you are always weeping. That is not well ;
it is necessary for you to keep well and be cheerful.
Hortense is still unwell ; what you tell me of her makes me
very sorry for her.
Adieu, dear ; think of all the affection I bear for you.

NAPOLEON.

kolekcjoner · Mistrz **Pomógł:** 57 razy

Milek

Hagedorn · Administrator **Pomógł:** 28 razy

dziś wypatrzyłem z okna samochodu wielki dąb na Placu Plebiscytowym w Kwidzynie - z tabliczką "Pomnik Przyrody".
w necie znalazłem informację, że jest to:

Cytat:

dąb szypułkowy o wysokości 32 m i obwodzie 3,80 m

http://www.powiatkwidzyns...at/rejestr.html
teraz tylko trzeba się dowiedzieć ile lat może mieć dąb o obwodzie 3,80 m - jeśli koło 200 jesteśmy "w domu"!

Milek

Tak przy okazji
Najgrubszym polskim dębem szypułkowym jest Dąb Napoleon, którego obwód wynosi 10,43 m (na wysokości 1,3 m). Rośnie on na skarpie pradoliny Odry w odległości 3 km na wschód od Zaboru (powiat zielonogórski).
za wikipedią

Hagedorn · Administrator **Pomógł:** 28 razy

Milek

Milek

A propo's dębu z tym, że z drugiej strony kraju
www.dziecionline.pl/albumy/okolice/5.htm
Przy okazji poszukiwania śladów wojsk w Ostródzie i okolicach znalazłem takie strony i nic nie znalazłem, ale to też ciekawe:
www.inne.machura.slupsk.pl/page39.html
http://cosma.republika.pl...%20Napoleon.jpg

05.jpg

Plik ściągnięto 12541 raz(y) 62,1 KB

Hagedorn · Administrator **Pomógł:** 28 razy

kolejny Dąb Napoleona w okolicy - w Borkowie gm. Morzeszczyn:

Cytat:

Za Borkowem przy szosie do Skórcza znajduje się dąb o ponad 300-letnim rodowodzie. Według legendy odpoczywał pod nim po potyczce z Prusakami sam cesarz Napoleon. Wiek dębu i źródła historyczne zdają się t potwierdzać. Z 1807 roku pochodzi na przykład relacja oficera wojsk napoleońskich, który pisze, że wysłał oddział zawiadowczy w kierunku Gniew i Kociewia. Informacja ta potwierdza obecność wojsk napoleońskich, ale również przynależność tych okolic do rdzennego Kociewia. Na kociewski rodowód tych ziem wskazuje też ksiądz Stanisław Kujot, który podaje w swej książce z 1871 roku, że pierwotne Kociewie do okolice Nowej Cerkwi i Królów Lasu.

http://www.morzeszczyn.pl...=226&Itemid=104

dab_napoleona.jpg

Plik ściągnięto 12491 raz(y) 92,88 KB

Hagedorn · Administrator **Pomógł:** 28 razy

Szlak Napoleoński z Kwidzyna do Iławy długości 91 km - w sam raz coś dla naszych piechurów z PP XW :hihi:

http://www.pttk.elblag.co...i_pomorskie.htm

Milek

W oberlandia.pl znalazłem taki tekst, który nie był mi znany, historia dotyczy pobytu wojsk Napoleona w Ostródzie. Wklejam go w całości, żeby nie tracić czasu na podlinkowywanie
Wiele polskich miast i miasteczek może pochwalić się tym, że w przeszłości otarły się o naprawdę wielką historię. Wśród nich są też takie, które przez pewien okres swego istnienia znajdowały się w politycznym centrum ówczesnego świata. Tak było w przypadku Ostródy, gdzie dwieście jeden lat temu, przez miesiąc, rezydował Cesarz Francuzów Napoleon Bonaparte. Byliśmy stolicą świata... Przynajmniej tak nam się dzisiaj wydaje...
Jaką estymą wśród Polaków cieszy się Napoleon wiemy chyba wszyscy. Jego popularność obrazuje choćby fragment drugiej zwrotki Mazurka Dąbrowskiego, z którego dowiadujemy się, że to właśnie on dał nam przykład jak zwyciężać mamy. Lubimy Napoleona, bo bił się z naszymi zaborcami, przyniósł nam wolność i romansował z naszą rodaczką Marią Walewską. W owym uwielbieniu jesteśmy raczej odosobnieni - inne narody uważają Bonapartego za jednego z największych zbrodniarzy w dziejach, stawiając w jednym szeregu z Hitlerem i Stalinem. Wielu nazywa go nawet pierwszym Antychrystem.
Dla współczesnych ostródzian „epizod napoleoński” jest czymś nobilitującym ich miasto – w muzealnych zbiorach pamiątki po cesarzu zajmują honorowe miejsca, a przy okazji kolejnych rocznic władze fundują nam biwaki i przemarsze francuskich wojsk. Ostródzianie początku XIX wieku pewnie przewracają się w grobach – dla nich uwielbienie Napoleona jest równoznaczne z miłością do dżumy i cholery. Z prostego powodu: Mały Cesarz niemiłosiernie złupił i splądrował późniejszą Perłę Mazur.
Kataklizm, bez urazy dla napoleonofilów, przybył do Ostródy dwudziestego pierwszego lutego 1807 roku, tuż po zwycięskiej bitwie pod Pruską Iławą (wbrew opinii wielu to dzisiejszy Bagrationowsk w Obwodzie Kaliningradzkim, a nie Iława w powiecie obok). Zamieszkał w jednym pokoju na piętrze ostródzkiego zamku, skąd aż do pierwszego kwietnia zarządzał państwem i dowodził armią. Z listów do cesarzowej Józefiny wiemy, że miasto niezbyt przypadło mu do gustu. Nazywał je ce mauvais village - marną wsią, jego wojska plądrowały domy i kościoły, a na mieszkańców narzucony został ciężar danin i kontrybucji.
Przerażeni poczynaniami cesarskiej armii ostródzianie zmuszeni byli błagać Napoleona o litość. W marcu 1807 roku wysłali do niego delegację z prośbą o zaprzestanie rabunków i gwałtów. Bonaparte przyjął od mieszczan petycję, jednak nastawienia do podbitego miasta nie zmienił ani o jotę. Nadal plądrowano, niszczono i gwałcono, a jedynym wymiernym efektem audiencji u cesarza był obraz Mikołaja Ponce-Camusa „Napoleon użycza łask mieszkańcom Ostródy”. Za taką łaskę to ja dziękuję!
Ponad dwieście lat od tamtych wydarzeń, pobyt Napoleona w Ostródzie nie budzi już tak jednoznacznie negatywnych emocji. Nic w tym dziwnego. Współczesną Ostródę od XIX-wiecznej Osterode odróżnia niemal wszystko - od narodowości mieszkańców po wygląd, który w najmniejszym stopniu nie przypomina „marnej wsi”. Według naszej historiografii Napoleon jest bohaterem i to przez jej pryzmat będziemy zawsze patrzeć, a nie przez pryzmat historii miejsca, którego dzieje piszemy dopiero od sześćdziesięciu kilku lat.
Przed nami kolejny „Biwak Wojsk Napoleońskich”. Może tym razem dobrze by było, w imię prawdy historycznej, zainscenizować rzeczywiste działania armii cesarskiej tj. plądrowanie domów, zniszczenie bramy kościelnej albo gwałt na mieszczankach? Może zamiast szturmu na mostek nad Drwęcą warto pokazać historię taką, jaka była naprawdę? No chyba, że prowadzimy własną, ostródzką „politykę historyczną”?