Marienburg.pl

[Linka]

W Starogardzie, słynnym z tego, że mieściło się w nim aż siedem wolnomularskich lóż, zachowało się wiele śladów, które mogą świadczyć o obecności masonów w mieście. Są to dekoracje niekórych budynków. Może część z nich to przypadek, jak tu przykład podany przez Fritzek: http://marienburg.pl/view...9b15c127362ed9f , ale niektóre zdają się mówić do oglądających: tak, tutaj mieszkaliśmy
Parę fot (póki jeszcze żyję, bo może zdradziłam właśnie jakowąś masońską tajemnicę )

---

masony01.jpg

Plik ściągnięto 28495 raz(y) 48,8 KB

masony02.jpg

Plik ściągnięto 28495 raz(y) 77,74 KB

masony02a.jpg

Plik ściągnięto 28495 raz(y) 73,48 KB

masony03.jpg

Plik ściągnięto 28495 raz(y) 72,47 KB

masony03a.jpg

Plik ściągnięto 28495 raz(y) 70,69 KB

[Hagedorn]

[konto_usunięte]

super znaleziska

super znaleziska

[Milek]

Cytat:

Na przełomie XIX i XX wieku W drugiej połowie XIX wieku w Starogardzie znajdujemy tylko jedną lożę - Augusta pod Nieśmiertelnością. Wzmianka o niej związana jest z zapisem notarialnym dotyczącym budynku przy dzisiejszej ulicy Sobieskiego. Należał on do loży i znajdowała się w nim sala przeznaczona na obrządki rytualne, do której wchodziło się przez salę Zawiłych Dróg i Izbę Rozmyślań. W latach 1906-1907 loża liczyła sobie 63 członków, tylko mężczyzn, w wieku od 32 do 80 lat. Byli wśród nich fabrykanci, właściciele ziemscy, nauczyciele, prawnicy, wojskowi, urzędnicy, lekarze, rzemieślnicy, kupcy, renciści, a nawet jeden posłaniec magistracki. O istnieniu loży wolnomularskiej w Starogardzie wspominają także autorzy książki "Królewskie Miasto Starogard. Stolica Kociewia" z 1929 roku. Jej działalność zakończyła się na rok przed wybuchem II wojny światowej. Starogardzcy masoni Warto przedstawić postacie przynajmniej kilku starogardzkich wolnomularzy. Jednym z nich był Arie Izaak Goldfarb, przemysłowiec przyjęty do loży jako uczeń w roku 1882. Stopień wtajemniczenia czeladnika uzyskał w 1884 roku, a dwa lata później został mistrzem. Należała do niego fabryka tytoniu, a willa Goldfarbów stoi do dzisiaj przy ulicy Chojnickiej. Prowadził szeroką działalność charytatywną, pełnił także funkcje we władzach Starogardu. Zmarł w 1925 roku. Jego ciało poddano kremacji, a prochy spoczęły na zdewastowanym dzisiaj starogardzkim cmentarzu żydowskim. Masonem był także Albert Bohlke, właściciel ziemski ze Szlacheckiego Gręblina. Nabył on przy ulicy Dworcowej dom, który przyozdobił masońskimi symbolami: cyrklem i odwróconym do góry trójkątem. Wolnomularzami byli także bracia Max i Otto Winkelhausenowie, fabrykanci, którzy byli współwłaścicielami zakładów spirytusowych. Otto pełnił w loży funkcję drugiego eksperta, a Max pierwszego strażnika. Fabrykantem, był także Paul Horstmann, właściciel fabryki maszyn rolniczych i gorzelnianych. Został przyjęty do loży w roku 1884 jako uczeń. W 1885 był już czeladnikiem, a dwa lata później mistrzem. Starogardzcy masoni, tak jak ich bracia w innych lożach, musieli kierować się zasadami miłości braterskiej, tolerancji religijnej i politycznej, pracy na rzecz wspólnego dobra, lojalności wobec państwa i jego instytucji oraz poszanowania praw i godności innych ludzi. Członkowie loży w stolicy Kociewia obchodzili swoje doroczne święto 24 czerwca.

http://tczew.naszemiasto.pl/wydarzenia/251578.html

Cytat:

Na przełomie XIX i XX wieku W drugiej połowie XIX wieku w Starogardzie znajdujemy tylko jedną lożę - Augusta pod Nieśmiertelnością. Wzmianka o niej związana jest z zapisem notarialnym dotyczącym budynku przy dzisiejszej ulicy Sobieskiego. Należał on do loży i znajdowała się w nim sala przeznaczona na obrządki rytualne, do której wchodziło się przez salę Zawiłych Dróg i Izbę Rozmyślań. W latach 1906-1907 loża liczyła sobie 63 członków, tylko mężczyzn, w wieku od 32 do 80 lat. Byli wśród nich fabrykanci, właściciele ziemscy, nauczyciele, prawnicy, wojskowi, urzędnicy, lekarze, rzemieślnicy, kupcy, renciści, a nawet jeden posłaniec magistracki. O istnieniu loży wolnomularskiej w Starogardzie wspominają także autorzy książki "Królewskie Miasto Starogard. Stolica Kociewia" z 1929 roku. Jej działalność zakończyła się na rok przed wybuchem II wojny światowej. Starogardzcy masoni Warto przedstawić postacie przynajmniej kilku starogardzkich wolnomularzy. Jednym z nich był Arie Izaak Goldfarb, przemysłowiec przyjęty do loży jako uczeń w roku 1882. Stopień wtajemniczenia czeladnika uzyskał w 1884 roku, a dwa lata później został mistrzem. Należała do niego fabryka tytoniu, a willa Goldfarbów stoi do dzisiaj przy ulicy Chojnickiej. Prowadził szeroką działalność charytatywną, pełnił także funkcje we władzach Starogardu. Zmarł w 1925 roku. Jego ciało poddano kremacji, a prochy spoczęły na zdewastowanym dzisiaj starogardzkim cmentarzu żydowskim. Masonem był także Albert Bohlke, właściciel ziemski ze Szlacheckiego Gręblina. Nabył on przy ulicy Dworcowej dom, który przyozdobił masońskimi symbolami: cyrklem i odwróconym do góry trójkątem. Wolnomularzami byli także bracia Max i Otto Winkelhausenowie, fabrykanci, którzy byli współwłaścicielami zakładów spirytusowych. Otto pełnił w loży funkcję drugiego eksperta, a Max pierwszego strażnika. Fabrykantem, był także Paul Horstmann, właściciel fabryki maszyn rolniczych i gorzelnianych. Został przyjęty do loży w roku 1884 jako uczeń. W 1885 był już czeladnikiem, a dwa lata później mistrzem. Starogardzcy masoni, tak jak ich bracia w innych lożach, musieli kierować się zasadami miłości braterskiej, tolerancji religijnej i politycznej, pracy na rzecz wspólnego dobra, lojalności wobec państwa i jego instytucji oraz poszanowania praw i godności innych ludzi. Członkowie loży w stolicy Kociewia obchodzili swoje doroczne święto 24 czerwca.

http://tczew.naszemiasto.pl/wydarzenia/251578.html

[Milek]

Cytat:

Loża Masońska w Starogardzie Gdańskim Józef Milewski, Z dziejów wolnomularzy na Kociewiu, Tow. Miłośników Ziemi Kociewskiej, 1985: „W I połowie lat 1880 do starogardzkiej loży należało 7 – 8 braci, posiadających trzeci stopień wtajemniczenia: mistrza. W latach 1885 – 1888 loża ta zbudowała własny, 3 – kondygnacyjny dom (...). Obiekt ten (...) został hipotecznie zapisany w sądzie – notariacie w Starogardzie 18 lutego 1889 r. Jako własność loży Augusta zur Unsterblichkeita (Augusta pod Nieśmiertelnością). Po oddaniu obiektu do użytku, tj. w latach 1889 – 1905 liczba braci wzrosła o 22 osoby. (...) Zasadniczą częścią loży przy ul. Pańskiej 12 była świątynia, tj. sala przeznaczona na obrządki rytualne, w żadnym wypadku nie bankiety, zbudowana w kierunku od zachodu na wschód z sufitem malowanym na niebiesko. W głębi wschodniej części znajdował się tron z katedrą mistrza – przełożonego. (...) Ważnym miejscem sali był tzw. Ołtarz przysiąg. (...). Wejście do sali świątyni prowadziło przez dwa rytualne pokoje: przez Salę Zawiłych Dróg, zwaną także Salą Zagubionych Kroków (...), oraz przez Izbę Rozmyślań, wytapetowaną lub wymalowaną na czarno z emblematami i symbolami śmierci oraz umieszczonymi na jednej ze ścian napisami, jak np. „Jeśli uczuwasz trwogę, nie idź dalej” lub „Jeśli chcesz być fałszywym, drżyj, bo będziesz poznany”. Dzisiaj w owym budynku znajduje się.. sklep z meblami. Źródło - http://opencaching.pl/viewcache.php?cacheid=5420

http://chomikuj.pl/bazylomix80/MASONERIA/BUDYNKI+L*c3*93*c5*bb+MASO*c5*83SKICH+W+POLSCE

Cytat:

Loża Masońska w Starogardzie Gdańskim Józef Milewski, Z dziejów wolnomularzy na Kociewiu, Tow. Miłośników Ziemi Kociewskiej, 1985: „W I połowie lat 1880 do starogardzkiej loży należało 7 – 8 braci, posiadających trzeci stopień wtajemniczenia: mistrza. W latach 1885 – 1888 loża ta zbudowała własny, 3 – kondygnacyjny dom (...). Obiekt ten (...) został hipotecznie zapisany w sądzie – notariacie w Starogardzie 18 lutego 1889 r. Jako własność loży Augusta zur Unsterblichkeita (Augusta pod Nieśmiertelnością). Po oddaniu obiektu do użytku, tj. w latach 1889 – 1905 liczba braci wzrosła o 22 osoby. (...) Zasadniczą częścią loży przy ul. Pańskiej 12 była świątynia, tj. sala przeznaczona na obrządki rytualne, w żadnym wypadku nie bankiety, zbudowana w kierunku od zachodu na wschód z sufitem malowanym na niebiesko. W głębi wschodniej części znajdował się tron z katedrą mistrza – przełożonego. (...) Ważnym miejscem sali był tzw. Ołtarz przysiąg. (...). Wejście do sali świątyni prowadziło przez dwa rytualne pokoje: przez Salę Zawiłych Dróg, zwaną także Salą Zagubionych Kroków (...), oraz przez Izbę Rozmyślań, wytapetowaną lub wymalowaną na czarno z emblematami i symbolami śmierci oraz umieszczonymi na jednej ze ścian napisami, jak np. „Jeśli uczuwasz trwogę, nie idź dalej” lub „Jeśli chcesz być fałszywym, drżyj, bo będziesz poznany”. Dzisiaj w owym budynku znajduje się.. sklep z meblami. Źródło - http://opencaching.pl/viewcache.php?cacheid=5420

http://chomikuj.pl/bazylomix80/MASONERIA/BUDYNKI+L*c3*93*c5*bb+MASO*c5*83SKICH+W+POLSCE

[schron]

Witam,

Mieszkam od kilku dni w Starogardzie i trafiłem przypadkiem na miejsce ze zdjęcia 1.
Na jakich ulicach zostały zrobione pozostałe zdjęcia ?

Niedaleko miejsca z 1 zdjęcia znajduje się jeszcze " wszystkowidzące oko" ..
może Wielkiego Architekta ? Fotkę wkleję po weekendzie :)