Marienburg.pl Strona Główna Marienburg.pl
Nasze Miasto, Nasza Pasja...

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj
 Ogłoszenie 

Ta witryna korzysta z plików cookie. Możesz wyłączyć ten mechanizm w ustawieniach przeglądarki.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w naszej Polityce dotyczącej "cookies"

Chronimy Twoją prywatność
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w temacie o RODO


Poprzedni temat «» Następny temat
Żuławka
Autor Wiadomość
san 

Wysłany: Czw 25 Maj, 2017 12:16   

1682 – kielich Anno domini 1682. 14. Novemr: Joannes Koblynski Porochvs Posoliensis restavrari cvravit hvnc calicem continentem marcas tres et septem lot. (W Roku Pańskim 1682, 14 listopada, Jan Koblynski Proboszcz Pozolski zatroszczył się o restaurację tego kielicha, zawierającą trzy grzywny i siedem łutów). Warsztat gdański, Matthias Pichell starszy. Aktualna lokalizacja nieznana.
 
 
san 

Wysłany: Pon 26 Cze, 2017 08:13   

1694 – zakup materiałów na odbudowę kościoła. Wapno sprowadzono z Białej Góry, Dzierzgonia, Elbląga i Malborka. Cegła pochodziła z Dolna i Elbląga, zaś dachówka z miejscowości Przezmark.
1695 14 IV – rozpoczęcie odbudowy kościoła przez murarza z Stolzenberg koło Gdańska. Niestety po czterech tygodniach on zmarł.
1695 4 VI – 24 IX – mistrz David Knebel z Gdańska (Dawid Knobloch?) prowadzi dalej prace murarskie. Jego dziełem było zakończenie odbudowy północno – zachodniego narożnika nawy oraz zachodniej fasady kościoła.
1695 – cieśla Georg Knefel z Dzierzgonia prowadzi prace nad odbudową dachu nad nawą kościoła. Drewno sprowadzono ze Starego Dzierzgonia.
1696 – gdańscy mistrzowie murarstwa Barthel Ranisch i Martin Grimmer prowadzą prace budowlane. Wznoszą z cegły wieżę na starej podstawie, wykładają posadzkę w kościele, kończą pokrycie dachu nad nawą dachówką, wykonują ościeżnice, bielą wapnem kościół wewnątrz i na zewnątrz oraz prowadzą prace murarskie w zakrystii. Zaświadcza o tym napis „Anno 1696” na jej sklepieniu, obok otworu służącego do wentylacji kościoła (niestety ostatnio po trzech wiekach zamurowany [powieszono tam żyrandol], para wodna trafia w pułapkę chłodnego sklepienia, wilgoć – sklepienie zakrystii wyraźnie odznacza się na murze kościoła, nie należy poprawiać starych mistrzów). Okno zakrystii zabezpieczono podwójną, żelazną kutą kratą. Nad oknem znajduje się zewnętrzny otwór wentylacyjny w kształcie krzyża greckiego (działa teraz w drugą stronę, napływa powietrze z którego skrapla się para wodna na chłodnym sklepieniu). Ranisch był znanym budowniczym gdańskim, jego dziełem z lat 1678 – 1681 jest Kaplica Królewska wzniesiona nieopodal Bazyliki Mariackiej. Martin Grimmer urodzony w Szczecinie został zaś obywatelem gdańskim w 1692 roku.
1696 – malborski kowal wykuwa krzyż dla wieżyczki z sygnaturką. Piękny zaś krzyż wieńczący fasadę świątyni jest dziełem kowala gdańskiego. Ostatnio zdjęty i zawieszony na północnej ścianie prezbiterium. Była obawa, że nadszarpnięty zębem czasu może spaść ale obecna lokalizacja z powodu wilgoci (północ) przyspieszy tylko korozję. Może z uwagi na mistrzowski, znakomity gdański detal architektoniczny trafi kiedyś pod dach kościoła ale nie bardzo jest miejsce gdzie go umieścić…
1696 – Georg Knefel prowadzi prace ciesielskie w dzwonnicy oraz buduje drewniane, beczkowe pozorne sklepienie w kościele. Lipowe bale sprowadzono z Iławy, może z Lasu Schönberger. Jego dziełem była też zgrabna latarnia wieży (widoczna na rysunku Andriollego).
1696 – hełm wieży ołowiem i białą blachą pokrywa Georg Börner z Gdańska. Został on obywatelem gdańskim w 1687 roku.
Zwieńczeniem prac jest piękna chorągiewka nieznanego kowala (miedziownik) gdańskiego, wykonana za 18 guldenów (złoty polski, floren?). Najstarsza zachowana i najpiękniejsza na terenie powiatu sztumskiego. C.S.P.P.1695 – Casimirus Szczepański Parochus Posoliensis 1695 (Kazimierz Szczepański Proboszcz Pozolski 1695).
Kościół składa się z nawy – szerokość 13m, długość 10,17 m i prezbiterium zamkniętego trzema ścianami ośmioboku – szerokość 6,57 m , długość 10,39 m oraz południowo – zachodniej wieży, południowej zakrystii oraz małej, murowanej kruchty przy portalu południowym. Główne wejście do świątyni prowadzi przez portal zachodni.
"Królewska wieś Żuławka"
 
 
san 

Wysłany: Pon 24 Lip, 2017 13:50   

1697 10 II – parafianie własnoręcznymi podpisami zobowiązali się do remontów zewnętrznych kościoła, budynków parafialnych i ogrodzeń na mocy praktyki i zwyczajów innych parafii. Zobowiązana do tych prac była cała parafia a dokumentowi biskup nadał moc wieczystej trwałości w roku 1724.
1699 – elbląski murarz wykonuje prace wykończeniowe – gzymsy, okna, filary prezbiterium.
1699 – malarz z Malborka maluje zewnętrzne metalowe detale architektoniczne na kościele. Następnie zatrudniono malarza Zaszatke z Malborka.
1699 – monstrancja R. Casim. Sczepański pro Ecclia. Paroch Posolien 1699 procuravit loci Parochus (Wielebny Kazimierz Szczepański miejscowy proboszcz dla kościoła parafii pozolskiej postarał się w roku 1699) Warsztat toruński, Jakob Weintraub. Wymaga renowacji.
1700 – elbląski snycerz za 36 guldenów wykonuje Grupę Ukrzyżowania.
1700 – dzierzgoński snycerz za 14 guldenów rzeźbi figurę św. Jana Chrzciciela.
1700 – malarz gdański, może Michael Sommer wykonuje polichromia na pozornym sklepieniu nawy. Przedstawiają one dwanaście scen z życia Chrystusa: Zwiastowanie NMP, Pokłon Pasterzy, Pokłon Trzech Króli, Chrzest Chrystusa, Ostatnia Wieczerza, Modlitwa w Ogrójcu, Chrystus przed Piłatem, Biczowanie, Ecce Homo, Upadek pod krzyżem, Zmartwychwstanie, Trójca Święta. Dopełnieniem polichromii jest Grupa Ukrzyżowania (Jezus Chrystus na Krzyżu, Najświętsza Maryja Panna, św. Jan) w łuku tęczowym, jeszcze wówczas nie pozłocona. Malowidła wyobrażające tajemnice wiary zdobiły również pozorne sklepienie prezbiterium. W świątyni znajduje się nowa, pomalowana ambona. W nawie mały ołtarz św. Antoniego, druga murowana mensa była pusta. W kościele są obrazy Ukrzyżowania, Zdjęcia z Krzyża, Ecce Homo, św. Anny i św. Marii Magdaleny.
Przy murach nawy i prezbiterium, od północy znajduje się murowane ossorium. Na wieży niezbyt duży dzwon ale miło brzmiący oraz zegar. Dzwon poświęcił biskup Kazimierz Jan z Bnina Opaliński (1681 – 1693) podczas wizytacji generalnej. Pośrodku kościoła mała sygnaturka z dzwonkiem. Fasadę ozdabia rzeźbiona figura św. Jana Chrzciciela, pomalowana na wzór marmuru (aktualna dłuta Wilhelma Kujawskiego z Jasnej).
1700 – rzeźbiarz z Gdańska, może Heinrich Berner z Długich Ogrodów za 100 guldenów rzeźbi i buduje ołtarz główny (prace skończono i zapłacono w 1701 roku?). Obraz Wniebowzięcie NMP pędzla Jerzego Baranowskiego jest darem księżnej Ludwiki Czartoryskiej i pochodzi z 1705 roku (1700?). W zwieńczeniu ołtarza obraz Chrzest Jezusa w rzece Jordan. Obok głównego ołtarza stały dwa konfesjonały, po lewej i prawej stronie prezbiterium.
Powierzono budowę ołtarza św. Antoniego snycerzowi z Gdańska, ale niebawem zmarł on na dżumę. Ołtarz postawił rzeźbiarz Heinrich Berner z Długich Ogrodów w Gdańsku.
1700 31 X – konsekracja kościoła ku czci Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Jana Chrzciciela i św. Kazimierza Królewicza Polski podczas wizytacji biskupa chełmińskiego Teodora Andrzeja Potockiego, późniejszego arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa Polski. Prawo patronatu posiada Najjaśniejszy Król Polski. Parafię tworzą: Posolia, Buchwałdt, Tranquitze, Choyty, Bruck, Budzisz, Sztall.
 
 
san 

Wysłany: Pon 24 Lip, 2017 16:14   

1277 (lub 1288 – 1289) – lokacja na prawie chełmińskim wsi Posilia w nowym (?), aktualnym położeniu przez komtura Christburga Helwiga von Goldbacha (dokładna data jest nieznana ale wiadomo, że on to dokonał tej lokacji, był dwukrotnie w tych latach komturem Christburga). Prawdopodobnie drewniany kościół pobudowano w tym samym miejscu co obecny (może trochę wyżej, okolice Krzyża Misyjnego, organistówki?).
1280 – w pobliżu drogi łączącej Pusila et Christburg znajduje się drzewo wartownicze – Wartboum koło mostu Luppin (Chojty). Mała strażnica, której elementem było wysokie drzewo pełniące rolę wieży.
1286 9 I – Henricus plebanus de Posilia występuje w dokumencie jako świadek przekazania parafii kwidzyńskiej kapitule.
1298 3 I – proboszczem jest nadal ks. Henricus.
1299 – umiera Prus Wajsyl posiadający rozległe dobra na terenie Pomezanii, w ziemi Alminie (Alyem) i Poselew (Pozoloue), które skonfiskował mu Zakon Krzyżacki. Uciekinier przed rokiem 1267 na Pomorze Gdańskie. Doszedł tam do wysokich godności i dużych majątków ziemskich, pochodzących z nadania książęcego. W 1267 pełni urząd cześnika gdańskiego na dworze księcia Warcisława. Następnie jest u księcia Mściwoja II w 1270 roku wojewodą świeckim, w 1276 wojewodą tczewskim a od 1278 wojewodą gdańskim. Jako najważniejszy urzędnik występuje przy wszystkich znaczących działaniach księcia Mściwoja II m.in. przy erygowaniu opactwa cystersów w Pelplinie w 1274 roku, które powstało na ziemi uprzednio należącej do Wajsyla. W 1285 roku traci swój urząd na skutek antykrzyżackich działań syna Diwana niezgodnych z polityką księcia. Utrata znaczenia Wajsyla przyczyniła się zapewne do niekorzystnego rozstrzygnięcia sporu prawnego z Krzyżakami o majątek w Pomezanii. Wyrok w imieniu papieża Mikołaja IV wydał biskup poznański Jan w 1289 roku. Po śmierci księcia Mściwoja II odzyskuje Wajsyl swoje polityczne znaczenie i zostaje wojewodą tczewskim w 1298 roku.
Wysokie urzędy na Pomorzu pełnili także bracia Wajsyla. Glabuna był cześnikiem gdańskim od 1271 do 1284 roku a Sadyk w latach 1270 – 1274 był podkomorzym a następnie cześnikiem świeckim. Wajsylewice posługiwali się pieczęcią trzy groty w trójkąt.
1303 31 XII – ostatnia znana wzmianka o świątyni w Kościelcu, określona jest jako „antiqua ecclesia” (stary kościół).
1314 – 1331 – Luther von Braunschweig wielki szatny i komtur Christburga osusza bagno Solaw i wycina las Solowe. Lokowane są na tym terenie na „surowym korzeniu” w latach 1331 – 1335 wieś Reichfeldt (Złotowo) oraz majątek hodowlany Zakonu Thorechtenhoff (Szaleniec) w 1360 roku. Obie te miejscowości należą do naszej parafii. W związku z osuszaniem nastąpiła regulacja i obwałowanie rzeki Tejny, prawdopodobnie odcinek od Złotowa do Rozgartu jest przekopanym kanałem. Thorechtenhoff zarządzany jest przez krzyżackiego urzędnika mającego swoją siedzibę w Stalle (Stalewo). W 1359 był nim brat Walrabe.
Około 1330 – budowa drogi Christburg – Vyschovia przez wielkiego szatnego i komtura Christburga Luthera von Braunschweiga wykorzystującej stary pruski trakt wiodący przez bród a następnie most Plecziagis na rzece Lach w okolicy wsi Posilia.
Około 1326 – 1350 – Krzyżacy na wzgórzu budują z cegły orientowany, jednonawowy gotycki kościół. Posiadał wówczas dwie wieże, północną i południową. W latach dwudziestych XIV wieku wzniesiono także kościół w Jasnej.
1354 17 I – w dniu św. Antoniego potwierdzenie lokacji Pusilien (Posilien) przez wielkiego szatnego Zakonu Krzyżackiego Konrada von Bruningisheima. Wieś uposażono w 102 włóki 8 morgów gruntu, z tego 6 włók kościelnych i 4 włóki 8 morgów należących do sołtysa. Pleban dodatkowo użytkował 2 włóki lasu in dem Bruche (Bruk?). Łan, huba pruska liczyła 16,5 hektara; włóka, łan chełmiński to obszar 17,955 hektara.
 
 
san 

Wysłany: Nie 17 Wrz, 2017 17:27   

1700 – wieś Bukowo, która wcześniej dziedziczna była w rodzie Wielmożnych de Gablens, teraz należy do Wielmożnego Pana Jerzego Sakina, pułkownika Jego Królewskiej Mości.
1704 – budowa nowego kościoła ewangelickiego w Jasnej.
1706 VII – 1708 XI oraz 1711 XI – 1718 X – komendariusz Jakub Franciszek Szczepański. Pochodził z diecezji chełmińskiej, brat księdza Kazimierza Szczepańskiego. Posiadał też brata Andrzeja, który był kapłanem archidiecezji gnieźnieńskiej oraz siostrę Honoratę Annę Behm. Przyjęty do seminarium chełmińskiego w 1699 roku. Jako kleryk niższych święceń otrzymał prowizję na wikariusza naszej parafii w III 1701. W 1704 i 1723 był wikariuszem w Chełmży.
1707 – 1708 – Jacob Tefner buduje kościół ewangelicki w Stalewie.
1708 XII – 1711 II – komendariusz Franciszek Józef Neytzlichowski. Urodzony w 1679 roku, prawdopodobnie w Lubawie. Wikariusz w Lichnowach od 26 VIII 1706. Proboszcz w Rumianie 4 III 1711 – 1729, dziekan lidzbarski 23 IV 1722 – 31 I 1727. Surogat pomezański, proboszcz i dziekan dzierzgoński w latach 1729 – 1742. Po pożarze w 1730 roku odbudował kościół w Dzierzgoniu nadając mu obecny kształt i barokowy wystrój. Własnymi funduszami odnowił także kaplicę św. Anny. Zmarł 15 XI 1742 w Dzierzgoniu, pochowany w wybudowanej przez siebie kaplicy Świętego Krzyża w krypcie kapłańskiej. Nad wejściem do kaplicy umieszczony jest jego portret. Na płycie nagrobnej znajduje się napis, że zmarł w wieku 65 lat w 1745 roku.
1709 – Michael Sommer z Gdańska maluje obrazy apostołów św. Piotra, św. Pawła, św. Andrzeja i św. Jana. Aktualna lokalizacja nieznana.
1709 – gdański rzeźbiarz wykonuje dwa piękne stojące świeczniki (z aniołem), pozłocone za 65 guldenów przez malborskiego malarza Johannes Zacwely. Przerobione zostały na kandelabry elektryczne przez ks. Kazimierza Pacewicza (?). Ostatnio niestety zniknęły, tak jak kiedyś zniknęły przepiękne balaski. Może kiedyś przywrócona im zostanie pierwotna funkcja i jako świeczniki ze świecami będą ozdabiać prezbiterium...
1710 IX – 1711 X – komendariusz Stefan Antoni Zgodzki. Urodzony na terenie oficjalatu pomezańskiego w 1678. Uczył się od 18 IV 1701 w gimnazjum a następnie od 31 VIII 1701 w Alumnacie Papieskim w Braniewie. Wyświęcony na kapłana w Królewcu 1705, od 12 V 1705 duszpasterz diecezji włocławskiej. Komendariusz w Wysinie od 7 X 1708, Marynowach 1711 – 1712.
1711 – pacyfikał Casimirus Sczepański archypresb, et Parochus Lubaviens. Posolien: suae Eccles. Posolien dicavit Ao 1711. 6 M 10 L / Ao 1724 Reparavit V.S.C.P. (Kazimierz Szczepański dziekan i proboszcz lubawski, pozolski: swojemu kościołowi pozolskiemu ofiarował w roku 1711. 6 grzywien 10 łutów / W roku 1724 odnowiony, Walenty Strehl Komendariusz Pozolski). Warsztat toruński, Johann von Hausen. Wymaga renowacji.
"Królewska wieś Żuławka"
 
 
san 

Wysłany: Sro 27 Wrz, 2017 15:57   

1690 VII – 1719 – proboszcz Kazimierz Szczepański. Urodzony w maju 1660 roku w Lubawie, szczególnie zasłużony dla naszej parafii. Przeprowadza renowację zniszczonego kościoła, nadając mu obecną barokową formę i wystrój. Rezydował w parafii do VI 1706. Proboszcz w Ostaszewie VI 1702 – 1706, Złotowie 19 VII 1706 – 21 III 1708. Proboszcz i dziekan lubawski 19 VII 1706 – 8 I 1718. W 1709 przegrał sprawę sądową z bernardynami w Lubawie o prawo do prowadzenia w parafii lubawskiej Bractwa św. Anny. W testamencie sporządzonym w Lubawie 18 XI 1718 prosił, żeby spoczął wraz z ojcem w kościele lubawskim. Zmarł 14 II 1719 w Lubawie. Testament zatwierdzono 10 III 1719. W prezbiterium naszej świątyni znajduje się barokowe epitafium z portretem ks. Szczepańskiego.
 
 
san 

Wysłany: Sob 04 Lis, 2017 20:43   

1709 - Michael Sommer otrzymuje za obrazy Apostołów po 6 guldenów za sztukę czyli 24 guldeny.
1725 - postawienie północnego, bocznego ołtarza św. Kazimierza Królewicza. Jest to patron zmarłego niedawno proboszcza Kazimierza Szczepańskiego, który zapewne był jego fundatorem.
"Królewska wieś Żuławka"
 
 
san 

Wysłany: Nie 12 Lis, 2017 15:04   

Pocztówka z eBay

Zulawka- st. fotografia.jpeg
Plik ściągnięto 13711 raz(y) 41,69 KB

 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group